Draai besluit gedwongen verhuizing van kinderen in azc Almelo terug

“Ik vind het heel moeilijk om weer afscheid te gaan nemen. Eigenlijk heb ik geen jeugd! Als mijn klasgenoten op vakantie zijn moet ik gaan verhuizen”. Jongen, 13 jaar uit azc Almelo.

De Werkgroep Kind in azc roept het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) ertoe op om de gedwongen verhuizing van ca 120 bewoners in de gezinslocatie in Almelo niet door te laten gaan. De vele gezinnen met kinderen hoorden deze week dat ze binnen enkele weken moeten verhuizen om plek te maken voor nieuwkomers. ‘De aanhoudende verhuizingen zorgen voor vergaande schadelijke gevolgen voor de ontwikkeling van deze kinderen’, zegt Karin Kloosterboer, voorzitter van de Werkgroep Kind in azc:  ‘Kinderen krijgen hechtingsproblemen en het heeft impact op hun functioneren op school. We pleiten er dan ook voor om deze kwetsbare kinderen met rust te laten’.

Afgelopen week besloot het COA dat de locatie in Almelo wordt ‘omgeklapt’ tot een asielzoekerscentrum (azc) voor nieuwkomers. Op de locatie wonen nu kwetsbare uitgeprocedeerde gezinnen met kinderen en gezinnen die nog in procedure zitten. De Werkgroep Kind in azc vindt dat er bij dit besluit onvoldoende rekening wordt gehouden met de negatieve gevolgen voor de kinderen.

“Weet u waar het op lijkt, het lijkt alsof wij een boom zijn die steeds niet verder groeit”. Meisje, 16 jaar.

Niet efficiënt

Het COA wil het centrum in Almelo vanuit het oogpunt van efficiëntie vrij maken voor nieuwkomers omdat de instroom van vluchtelingen hoog is. De gezinnen die er nu wonen moeten plaatsmaken. Volgens de Werkgroep Kind in azc zijn de verhuizingen onnodig en zijn er alternatieven. Nieuwkomers kunnen bij de huidige bewoners worden geplaatst en dan hoeven de kinderen niet te verhuizen. ‘Het redeneren vanuit logistiek en het vullen van bedden, zonder daarbij rekening te houden met de belangen van kinderen is niet efficiënt, legt Kloosterboer uit. ‘Het onderwijs van de kinderen raakt verstoord en ze moeten maar weer afwachten of en op welke school ze terecht kunnen. Artsen of behandelaars in de nieuwe regio mogen weer van voren af aan beginnen.’

De kinderen laten van zich horen; wie luistert er?

De kinderen van de locatie komen in opstand. Zij schrijven brieven om duidelijk te maken dat ze absoluut niet willen verhuizen. Sommige kinderen wonen al jaren in de opvang in Almelo, anderen zijn al zo vaak verhuisd dat ze de tel kwijt zijn. Ze willen in Almelo blijven en niet weer voor de zoveelste keer afscheid nemen van de omgeving die voor hen vertrouwd is geworden.

“Ik wil niet verhuizen, want ik heb heel erge psychische toestand en ik wil mijn vrienden niet opnieuw gaan verlaten en alles opnieuw beginnen”. Meisje, 16 jaar.

De gemeente Almelo luistert wel naar de kinderen. Het college van burgemeester en wethouders heeft zich al uitgesproken tegen de verhuizing.