Wat gaan we hem missen

Paul van Vliet werd in 1992 ambassadeur van UNICEF Nederland. Een rol die hem werd aangereikt door actrice en UNICEF Goodwill Ambassador Audrey Hepburn, nadat zij gegrepen was door zijn liedjes in één van zijn shows. Toen Audrey hem vroeg voor het ambassadeurschap dacht hij daar hooguit twee minuten over na voordat hij ‘ja’ zei. “Want,’ zo zei Paul bij leven, ‘bij kinderen begint álles. Zij zijn nog zo invulbaar, die kunnen nog van alles en die moeten nog zoveel. Als ik maar ergens een paar van die kinderen kan helpen, dan is wat mij betreft mijn ambassadeurschap al geslaagd.”

Paul koos voor UNICEF vanwege zijn eigen kinderjaren, die hij deels in oorlog doorbracht. Nadat de Haagse wijk waarin hij als kleine jongen woonde in 1945 werd gebombardeerd, had het gezin niets meer. Ontroerd door alle hulp die hij ontving, hield hij een ‘onverwoestbaar optimisme’ over, het idee dat ‘alles altijd goed komt’. Dit optimisme nam hij ook mee tijdens zijn vele reizen voor UNICEF, waarin hij veel ellende zag en alle kinderen dezelfde hulp gunde die hij ook had gehad.  

In 1993 maakte Paul zijn eerste UNICEF-reis naar Eritrea. Daarna volgden vele bezoeken aan landen in Azië, Afrika, Zuid-Amerika en Oost-Europa, met zijn laatste reis naar Ghana in 2018. Paul zag kinderen in diepe armoede, sprak met straatkinderen, ontmoette kinderen met hiv/aids, bezocht tsunami-slachtoffers en luisterde naar ervaringen van kinderen in oorlog. Geraakt door al hun verhalen, vond Paul ook kracht in wat de kinderen hem lieten zien. Hij zei: “Al is hun situatie nog zo schrijnend, ze doen wat kinderen van nature het liefste willen: lachen en spelen.” 

Iedere reis opnieuw was Paul onder de indruk van het werk van UNICEF. Van de manier waarop kinderen op grote schaal structureel geholpen worden, en hoe lokale partners en medewerkers zich met hart en ziel inzetten om kinderen in de meest afschuwelijke omstandigheden bij te staan. Hij bleef trouw aan UNICEF, omdat hij naar eigen zeggen ‘zag dat het werk van UNICEF zin heeft.’ In 2005 ontving hij dan ook de grote UNICEF Award als erkenning voor zijn enorme toewijding als ambassadeur om voor minderbedeelde kinderen het verschil te maken.  

Zijn werk voor UNICEF omschreef Paul als een van de belangrijkste vervullingen van zijn leven. In zijn voorstellingen vroeg hij steevast aandacht voor kwetsbare kinderen. Zijn 20ste jubileumjaar als ambassadeur werd in 2012 bekroond met de lancering van de UNICEF Paul van Vliet Award. Paul ontving zelf de eerste Award. Daarna werd deze jaarlijks uitgereikt aan organisaties met hartverwarmende initiatieven voor kinderen in eigen land aan wie hij ook een bezoek bracht zoals Villa Pinedo, de Liedjesfabriek en Elance Academy. In 2018 werd het Paul van Vliet Fonds opgericht om onderwijsprogramma’s van UNICEF te ondersteunen. Hij sprak talloze commercials in en was alom vertegenwoordiger van UNICEF bij diverse gelegenheden. “Paul was altijd bereid te helpen, hij luisterde aandachtig en nam de tijd. Hij was en blijft voor ons een grote inspirator; hij zit voor altijd in ons hart,” aldus Laszlo.