Jongeren gevlucht uit eigen land en Nederlandse jongeren die samen bloggen over school, religie, toekomstdromen, de liefde of welk onderwerp dan ook, dat is Write 2 Unite. De uit Syrië gevluchte Hisham (18) en de in Indonesië geboren en in Nederland opgegroeide Rachma (16) bloggen samen. In hun eerste blog biechten ze op regelmatig na te denken over spijbelen. Met een reden: school is niet altijd meer aantrekkelijk.
In de eerste blog zijn Hisham en Rachma open over spijbelen. Met een reden: school is niet altijd meer aantrekkelijk.
© Sutterstock/Kiselev Andrey Valerevich/Pickwriters
In de eerste blog zijn Hisham en Rachma open over spijbelen. Met een reden: school is niet altijd meer aantrekkelijk.
© Sutterstock/Kiselev Andrey Valerevich/Pickwriters
Dag in, dag uit maak je lange dagen op school en opeens kom je op een geniepig plannetje. Je komt in conflict met jezelf of je het wel of niet moet doen. Toch doe je het! Maak je geen zorgen hoor, je bent niet de enige. Je bent net zoals wij een van de vele Nederlandse jongeren die niet zo dol zijn op school en het wel prima vinden om een paar uurtjes te missen.
"Een paar uurtjes missen kan toch geen kwaad?", denken de meeste leerlingen. Maar realiseren zij zich wel wat voor gevolgen dat kan hebben voor hun toekomst? Nou, wij denken eigenlijk niet na over onze toekomst als we een uurtje missen. Wie doet dat wel? Als examenklasleerling wil Hisham bijvoorbeeld volgend jaar ruimtevaarttechniek gaan studeren, maar waar heeft hij dan Frans voor nodig? Wat voor gevolgen zal het hebben als hij daar een lesje van mist?
Allereerst vragen we ons af waarom leerlingen eigenlijk spijbelen. Er zijn namelijk tig redenen waarom we spijbelen. Een daarvan is omdat we het druk hebben. Dan spijbelen we om schoolwerk af te maken. Ja echt, dat doen we wel eens. Sommige vakken vinden we belangrijker dan andere en zo komt het voor dat we spijbelen om bijvoorbeeld aan een belangrijk project te werken dat over een paar uur al af moet zijn. Een andere reden zijn de saaie lessen. De school verwacht van pubers dat ze vijftig minuten lang in een lokaal stil zitten en geestdodende informatie in hun brein opnemen. Zo ben ik (Rachma) snel afgeleid. Als een leraar een les alleen maar uit zit te leggen, dwalen mijn gedachten in de eerste vijf minuten al af. Ik krijg dan nauwelijks iets mee en vind de lessen alleen maar saai.
Het ligt trouwens maar net aan je school hoe makkelijk je kunt spijbelen. In ons geval, makkelijk. Te makkelijk. Je gaat een uurtje weg en ze merken het niet eens of je krijgt geen straf als het wordt opgemerkt. Maar zelfs als het niet zo gemakkelijk wordt gemaakt, is dat geen oplossing. Zoals bijvoorbeeld het geval is in Syrië. Hisham: "Mijn oude school staat bekend als een heel strenge school. Het was echt bijna onmogelijk te spijbelen en toch gebeurde het vaak. Als je een les niet wilde volgen, was de makkelijkste manier om die dag gewoon helemaal niet naar school te komen. Maar het zou veel beter voor mij zijn als ik maar een uurtje mis. Dan kom ik toch naar de lessen die wel effect hebben op mijn toekomst als ingenieur."
Vroeger gingen kinderen in Nederland maar al te graag naar school omdat ze dan niet hoefden te werken. Maar tijden veranderen en iets dat vroeger misschien als muziek in de oren klonk, klinkt nu nog steeds als muziek, maar dan als onze minst favoriete muziek. Kinderarbeid is nu gelukkig al lang verboden in Nederland en kinderen moeten zelfs verplicht naar school. Maar jongeren vinden verplichtingen niet leuk. Daarom moet school aantrekkelijker worden, zodat jongeren er zelf graag naartoe willen gaan. Dat kan onder andere door de manier waarop we de informatie aangereikt krijgen. Op de meeste scholen wordt er nog met boeken gewerkt, maar past dat nog wel bij de generatie die opgroeit in een beeld- en internetcultuur? En moeten we wel alles uitgelegd krijgen? Kunnen we niet zelf op onderzoek uitgaan? En cijfers: is het echt de beste manier om op basis van cijfers te beoordelen hoe goed een leerling de stof beheerst? Allemaal vragen die eigenlijk niet alleen wij ons af moeten vragen, maar ook de mensen die over het onderwijssysteem in Nederland gaan.
