Ik vraag mij af hoe dat is. Je ziet je eigen land in de verte liggen, maar kan er niet naartoe. Je weet dat je oude school met je favoriete juf daar ergens staat, maar je weet niet of de juf nog leeft. Het is bijna niet voor te stellen hoe je als kind daarmee omgaat.
'Landmijnen in de grond'
Net zo moeilijk voor te stellen is je kinderen op een schoolplein laten spelen waarnaast de landmijnen in de grond liggen. Er staat dan ook een grote muur bij de school. "Liever bouwen we geen muur op land dat van iedereen is, maar nu was het noodzakelijk," zegt de burgemeester. Zo hebben de kinderen geen zicht op de militairen die de grens bewaken, en kan de bal waar de kinderen mee spelen niet van het speelplein afrollen. De bal gaan halen is namelijk levensgevaarlijk met de landmijnen.