Een opleiding voor jonge moeders in Jordanië

28 mei 2015 - Maaike van Adrichem

Ze zijn gevlucht voor het geweld, vaak met niet meer dan ze konden dragen. Ze wonen in de steden van Jordanië of in vluchtelingenkampen.

Maaike portret

Kou, hitte en droogte hebben er vrij spel. Honderdduizenden Syrische kinderen wonen in de meest moeilijke omstandigheden in Jordanië.

Veel meisjes worden er op jonge leeftijd uitgehuwelijkt. Voor ouders wordt dit gezien als een oplossing van veel problemen. Zodra een meisje getrouwd is, is haar eer beschermd en heeft het gezin een mond minder te voeden. Maar het betekent vaak dat haar opleiding erbij inschiet. Bovendien brengt een bevalling op jonge leeftijd extra gezondheidsrisico's met zich mee. Dat vind ik pijnlijk om te zien. Ik ontmoette een meisje van 16 dat al een kind van 1,5 had. Ze kon niet meer naar school, want ze had al een gezin om voor te zorgen. Zodra een meisje getrouwd is, wordt ze geacht om binnen een jaar een kind te krijgen. We willen ervoor zorgen dat ook getrouwde meisjes een opleiding kunnen volgen. Dan hebben ze een veel grotere kans op een goede toekomst en kunnen ze uiteindelijk beter voor hun kinderen zorgen.

Moeders en kinderen jordanie

'Zodra een meisje getrouwd is, is haar eer beschermd'

Ik woon nu vier jaar in Jordanië en spreek inmiddels een aardig woordje Arabisch. Ik praat graag met meisjes als ik in de kampen ben. Ze hebben allemaal wel een verhaal. Het is een grote uitdaging om álle kinderen te helpen, zeker nu het conflict in Syrië al zo lang duurt. Er komt steeds minder geld voor de hulpverlening en nu worden zelfs de voedselrantsoenen kleiner. Toch hou ik hoop, want ik zie ook wat we wél kunnen doen. UNICEF heeft een hele goede positie en we bereiken heel veel mensen. Niet alleen met kinderbescherming maar ook met schoon water, onderwijs en vaccins. We zetten kindvriendelijke ruimtes op waar kinderen spelenderwijs hun trauma's kunnen verwerken en waar gezinnen terecht kunnen voor hulp. Het zijn gewoon mensen zoals wij. De vrouwen en kinderen verdienen onze hulp. We hebben al ontzettend veel bereikt, maar het is niet genoeg.

'Ik houd hoop, want ik zie ook wat we wél kunnen doen'

Mijn werk in Jordanië is een interessante uitdaging. Ik woon hier met mijn man Niels, die voor een andere VN-organisatie werkt. We hebben weinig vrije tijd en zijn vooral aan het werk. Ik word altijd weer geraakt door de houding van de vluchtelingen en de gesprekken die ik met ze heb. Niemand is blij om in een vluchtelingenkamp te wonen. Het kleine beetje spaargeld dat ze hadden, raakt op. Maar hoe moeilijk hun situatie ook is, de mensen blijven altijd gastvrij. Ik word altijd en overal uitgenodigd voor een kopje koffie of thee met heel veel suiker. Ook zijn ze altijd heel hulpvaardig met het verbeteren van mijn Arabisch. Het is heel bijzonder om te zien hoe veerkrachtig deze mensen zijn. In de weekenden proberen we er op uit te trekken, bijvoorbeeld naar het groene noorden. Jordanië is naast een noodhulpgebied namelijk ook een heel mooi land met vele onontdekte archeologische schatten.

Lees meer blogs van Maaike uit Jordanië