Een dorp zonder water

25 april 2018 - Florine Bos

Florine Bos, noodhulpadviseur van UNICEF Nederland, bezoekt een dorp in Soedan en ziet wat kinderen het hardst nodig hebben.

Boy 1

De auto neemt een afslag naar rechts; vanaf hier is er geen geasfalteerde weg meer. We rijden dwars over de vlaktes van de Sahel, langs de kant niets dan wat laag struikgewas en hier en daar dode dieren die half vergaan zijn. De auto laat grote stofwolken achter. Om ons heen ontstaan kleine wervelstormen waar de wind het zand meevoert.

In Soedan is momenteel een groot gebrek aan brandstof. Voor elk benzinestation staat een rij van honderden auto’s te wachten tot er weer benzine beschikbaar is. Ook de benzinemeter van onze auto staat gevaarlijk laag. We besluiten de auto achter te laten en vervolgen onze weg in de laadbak van een pick-up.

Jongens zoals Isa, helemaal links, moeten elke dag werken. Ze halen water en zorgen voor de dieren.

Jongens zoals Isa, helemaal links, moeten elke dag werken. Ze halen water en zorgen voor de dieren.

Jongens zoals Isa, helemaal links, moeten elke dag werken. Ze halen water en zorgen voor de dieren.

Het dorp

Er doemt een dorpje op. Niet veel meer dan een paar huisjes gemaakt van zand en stro. Het dorp heeft geen water; de dichtstbijzijnde waterbron is een half uur lopen. Het dorp heeft ook geen school. Net als drie miljoen andere kinderen in het land volgen de kinderen uit dit dorp geen onderwijs.

Onder een afdak zit een aantal mannen en jongens te praten. Er zijn geen vrouwen of meisjes te bekennen. De mannen, die lange witte gewaden dragen, heten ons welkom. De meesten spreken geen Arabisch, de nationale taal van Soedan, maar een lokale taal. Terwijl mijn collega’s met de mannen praten slaan de kinderen ons gade vanuit de schaduw van een rieten afdak. Het is erg warm buiten, meer dan veertig graden.

Een van de jongens heet Isa, hij is negen jaar oud en woont met zijn familie in het dorp. Elke dag zorgt Isa voor zijn kamelen. Hij trekt met ze rond en zorgt dat ze voldoende water en eten hebben. De andere jongens doen soortgelijke klusjes. Overal zie je kinderen op ezeltjes rijden om water of brandhout te halen.

De 9-jarige Zeinab staat elke ochtend vroeg op om te koken voor haar familie. 

De 9-jarige Zeinab staat elke ochtend vroeg op om te koken voor haar familie. 

De 9-jarige Zeinab staat elke ochtend vroeg op om te koken voor haar familie. 

De meisjes

Even verderop zitten de vrouwen en meisjes onder een boom. In tegenstelling tot de mannen dragen zij kleurrijke jurken en shawls. De mensen die hier wonen zijn erg conservatief. Ouders laten hun dochters vaak niet naar school gaan. Ook kindhuwelijken komen in dit gebied nog veel voor; meisjes van nog geen dertien jaar oud zijn soms al getrouwd en wonen samen met hun man.

Twee meisjes, Zeinab en Fatima, vertellen dat ze elke ochtend vroeg opstaan om het eten te bereiden voor hun gezin. Daarna lopen ze enkele kilometers om water te halen. De meisjes lijken veel ouder dan dat ze zijn; hun ogen staan ernstig, ze lachen en spelen niet zoals de meeste twaalfjarigen in ons land. Ook Zeinab en Fatima hebben nog nooit een klaslokaal van binnen gezien.

Om kinderen in dorpen zoals deze een betere toekomst te geven, zorgt UNICEF voor basisvoorzieningen. We plaatsen zonnepanelen, zodat er elektriciteit is voor licht en om mobiele telefoons op te laden. We zorgen dat er water komt, door middel van water trucking of door het aanleggen van waterleidingen. En we zorgen ervoor dat kinderen - die vaak vele jaren onderwijs hebben gemist - toegang krijgen tot alternatieve onderwijsprogramma’s, zodat ze toch leren lezen, schrijven en rekenen.

Een foto

Wanneer we weggaan nemen we nog een laatste foto. De kinderen staan op een rij. De jongens en meisjes gescheiden: links de jongens in het wit, rechts de meisjes in kleur. Het brengen van basisvoorzieningen is een eerste stap, om jarenlange gewoontes te doorbreken een tweede.

Net als drie miljoen andere kinderen in Soedan, zijn de jongens en meisjes uit dit dorp nog nooit naar school geweest.

Net als drie miljoen andere kinderen in Soedan, zijn de jongens en meisjes uit dit dorp nog nooit naar school geweest.

Net als drie miljoen andere kinderen in Soedan, zijn de jongens en meisjes uit dit dorp nog nooit naar school geweest.