Een kijkje in het veld - Jemen- UNICEF

Een kijkje in het veld - Jemen

8 mei 2017

Bismarck Swangin werkt voor UNICEF in Jemen. Een land grenzend aan de Rode Zee, een land met prachtige natuur, maar ook een land dat te maken heeft met de verschrikkelijke gevolgen van aanhoudend conflict. Samen met zijn collega’s zet hij zich elke dag in om kinderen in Jemen te helpen overleven en hen een tweede kans te geven.

Hoe helpt UNICEF kinderen in Jemen?

'Ontzettend veel kinderen in Jemen zijn ondervoed. Het opsporen en behandelen van deze kinderen is een van de grootste uitdagingen.

UNICEF zorgt ervoor dat kinderen gemeten en gewogen worden, en als blijkt dat ze ondervoed zijn, krijgen zij voedzame pindapasta om aan te sterken. Deze behandeling is simpel, maar heel efficiënt. We verspreiden en helpen kinderen in het hele land met zakjes voedzame pindapasta zodat ook de kinderen in de grootste uithoeken bereikt worden.'

Hoe wordt geld, dat we bijvoorbeeld hier in Nederland ophalen, in Jemen besteed?

'Bijdragen van organisaties, overheden en donateurs zijn ontzettend belangrijk. Dankzij dit geld kunnen we hier in het veld ons werk doen. We kunnen ondervoede kinderen opsporen, meten en wegen én behandelen. Ook kunnen we met dit geld zorgen voor schoon drinkwater en medische behandelingen voor zieke kinderen.'

UNICEF zorgt ervoor dat kinderen gemeten en gewogen worden, en als blijkt dat ze ondervoed zijn, krijgen zij voedzame pindapasta om aan te sterken.

Wat houdt jouw baan in?

'Als communicatiespecialist voor UNICEF is het mijn taak om aan de wereld te laten zien hoe kinderen in Jemen een grote prijs betalen voor een conflict waar zij niets mee te maken hebben. Ik help hen hun stem te laten horen. Door de ernst van de situatie te laten zien, kunnen we ervoor zorgen dat kinderen in Jemen geholpen worden.'

Wat vind je het meest uitdagende aan je werk?

'Beelden van kinderen die lijden kan ik slecht uit mijn geheugen wissen. Elke dag zie ik hier kinderen die worstelen om in leven te kunnen blijven, in ziekenhuizen en op straat. Ook als ik ’s avonds na een lange dag werken thuiskom kan ik deze beelden vaak niet meer vergeten.

Daar staat tegenover dat er ook vaak dagen zijn dat ik zie dat kinderen behandeld worden en overleven. Op deze dagen weet je dat we het verschil kunnen maken. Het verschil tussen leven en dood.

Zo zal ik Aya, een vijfjarig meisje, nooit vergeten. Aya woonde bij haar opa toen ze ziek werd en langzaam haar eetlust verloor. Ze moest dringend naar het ziekenhuis, maar de dichtstbijzijnde kliniek was een uur rijden en haar opa kon de transportkosten niet betalen. Een mobiel gezondheidsteam, ondersteund door UNICEF, heeft haar toen gevonden. De gezondheidsmedewerker zag in één oogopslag dat het niet goed ging met Aya en dat ze ernstig ondervoed was. Aya werd direct naar het ziekenhuis gebracht en kreeg verrijkte pindapasta. Ik zag hoe Aya kracht terugwon en aankwam in gewicht. Nu gaat het weer helemaal goed met haar, ze speelt weer volop en heeft zin in school.'

'Ontzettend veel kinderen in Jemen zijn ondervoed. Het opsporen en behandelen van deze kinderen is een van de grootste uitdagingen.'

Wat maakt je trots?

'Om kinderen te zien genezen van ondervoeding en ziektes. Om ze aan te zien sterken. Om ze te zien lachen! Om te weten dat wij, samen, kunnen helpen deze kinderen in leven te houden en een toekomst te geven. Er is hoop.'