De uit Nederland afkomstige Sacha Westerbeek werkt als hoofd communicatie in Oeganda. De tip die ze geeft aan meisjes om de krachtige vrouwen van morgen te worden: laat niemand je vertellen dat je iets niet kunt. UNICEF-vrouwen zijn volgens haar sterk, veerkrachtig en empathisch. Sacha vertelt wat haar drijft en motiveert.
"Toen ik nog op de middelbare school zat, was ik al druk in de weer met jeugdorganisaties en kinderrechten. Zodoende werd ik ook in 1989 één van de oprichters van de UNOY: United Network of Young Peacebuilders.
Na mijn studie heb ik een paar jaar voor een groot ICT bedrijf gewerkt. Het was een leuke baan, maar het miste betekenis. Ik wilde graag meer doen om mijn steentje bij te dragen in deze wereld vol ongelijke kansen. Toen ik een vacature zag voor UNICEF in het buitenland, heb ik gesolliciteerd en sindsdien ben ik gebleven."
"Helaas veel te vaak. Ik heb in veel landen gewerkt en gewoond waar oorlog of conflict was. Maar ook in landen waar het (redelijk) stabiel is, zie ik veel onrecht. Kinderen die hun ouders hebben verloren door oorlog, kinderen die ik dood zie gaan vanwege een gebrek aan eten of vanwege ziektes die eigenlijke voorkomen kunnen worden zoals tetanus of diarree.
Ik spreek regelmatig met jonge meisjes die al moeder zijn terwijl ze zelf nog kind zijn, en met jongeren die nooit naar school zijn geweest en weinig hoop hebben voor de toekomst. Soms is dat best zwaar. Je zou ze allemaal zo graag persoonlijk willen redden en helpen."
"Mijn opa was ingenieur en woonde met zijn familie voornamelijk in het buitenland. Als kind zag ik de foto’s en bouwtekeningen van projecten in Zuid-Afrika, Egypte en Turkije. Het huis stond vol met souvenirs en boeken uit verre landen en andere talen. Ook mijn vader heeft veel gereisd toen hij – voor mijn geboorte – bij de koopvaardij was.
We spraken thuis veel over sociale kwesties en andere landen en culturen. Van jongs af aan realiseerde ik me goed hoe bevoorrecht ik was. Daarbij heeft mijn school (De Werkplaats in Bilthoven) me ook erg gevormd en me gestimuleerd om van jongs af aan sociaal actief en betrokken te zijn."
"Ik doe dit werk omdat ik van mijn baan houd en omdat ik volledig geloof in het UNICEF-mandaat. Door de resultaten die we als team bereiken, weet ik dat we een verschil maken in de levens van kinderen en vrouwen waar we ons voor inzetten. Dat geeft me voldoening.
Ook vind ik het belangrijk dat mijn kinderen een werkende moeder als rolmodel hebben. Hoewel er momenten zijn waarop ik er naar verlang om terug te gaan naar Nederland of Europa - geen elektriciteitsstoringen of tropische ziekten, dichtbij familie zijn - denk ik nog steeds dat ik veel kan bijdragen en daarom blijf ik doorgaan."
"Ik coach formeel en informeel meerdere (jongere) vrouwen. Dan vertel ik hen openhartig over de uitdagingen, obstakels en kansen die ik ben tegengekomen in mijn leven. Als vrouwelijke werknemer, als single en getrouwde vrouw, als moeder en als vrouwelijke baas. Dat kan gaan over #metoo-discussies, borstvoeding terwijl je in het veld werkt, de balans tussen werk en privé, loopbaankeuzes. Het gaat ook over verwachtingen en grenzen stellen.
Terugkijkend zou ik bepaalde dingen zeker anders hebben gedaan als ik me krachtiger en meer gesteund had gevoeld. Dus, in zekere zin is dit voor mij een manier om terug te geven en om anderen te helpen voorkomen dat ze in dezelfde valkuilen stappen."
"UNICEF-vrouwen zijn krachtig, veerkrachtig en empathisch."
"Laat je door niemand vertellen dat je iets niet kunt. Sta op voor jouw rechten, voor jouw hoop en dromen. Volg je intuïtie. Je bent sterker dan je denkt. Met volharding kun je jouw eigen leven echt vormgeven."
"Leef zonder spijt. Door mijn werk in oorlogsgebieden en minder ontwikkelde landen weet ik dat een leven zo afgelopen kan zijn. Ik realiseer me iedere dag opnieuw hoe bevoorrecht ik ben met het leven dat ik leid, met mijn geweldige en gezonde kinderen, met een lieve man die me steunt. Daarom probeer ik iedere dag iets positiefs te doen, een aardig woord voor iemand te hebben, mijn dromen te verwezenlijken. Misschien is er geen morgen."
"Should prosperity befall thee, rejoice not, and should abasement come upon thee, grieve not, for both shall pass away and be no more. (Bahá’u’lláh). In andere woorden: ‘just crack on’."
"Gillian Mellsop. Zij was mijn baas in Ethiopië. Ze is echte ‘powerhouse’ die het UNICEF-kantoor op een krachtige, onpartijdige en goedhartige manier leidde. Zelfs in de meest beangstigende situaties wist zij een lach op haar gezicht te toveren en straalde ze vriendelijkheid uit waar ze ook heen ging."
Sacha’s werk
Sacha geeft leiding aan de communicatieafdeling en de afdeling partnerschappen in Oeganda: “We communiceren over de rechten van het kinderen. Samen met partners en de regering van Oeganda helpen we om ervoor te zorgen dat kinderen gezond en veilig blijven en kunnen leren.
Daar is wetgeving voor nodig, maar ook technische en financiële steun, zeker in een land als Oeganda waar we veel te maken hebben met noodsituaties. Bedrijven spelen daar ook een belangrijke rol in vanwege hun beleid, technische kennis, invloed en de mogelijke financiële bijdrage. Zaken die een positieve invloed kunnen hebben op het welzijn van kinderen en jonge mensen.”